O placówce
Hymn szkoły
I. W naszej szkole jest dobry duch,
Duch patronki, wierny nasz druh,
Alpinistka przewodzi nam,
Więc na szlaku nie jesteś sam
II. Uwierz w siebie, to nie jest mit,
Jeśli zechcesz, osiągniesz szczyt,
A gdy szkolny opuścisz próg,
Obys refren zanucić mógł.
III. Już nie straszne są szkolne dni,
Bo w twym sercu iskra się tli.
Wanda mogła , możesz i Ty!
Podaj rękę, spełnią się sny!
Ref: Nigdy nie trać wiary i walcz
Sumuj zyski, nie sumuj strat,
Nawet czasem, kiedy ci źle,
Weź się w garść i nie daj się
Autorka: Kasia Strużyńska
absolwentka SP58 - rocznik 1998
PATRON - Wanda Rutkiewicz
Wanda Rutkiewicz-Błaszkiewicz (ur. 4 lutego 1943, zm. 13 maja 1992) - polska alpinistka i himalaistka, z zawodu elektronik, jedna z najbardziej znanych Polek światowego himalaizmu, jako trzecia kobieta na świecie i pierwsza Europejka stanęła na Mount Everest, najwyższym szczycie Ziemi. Urodziła się na Litwie w miejscowości Płungiany. Po II wojnie światowej z całą rodziną przyjechała do Wrocławia. Studiowała na Politechnice Wrocławskiej, z dyplomem inżyniera elektroniki pracowała w Instytucie Automatyki Systemów Energetycznych. Później przeniosła się do Warszawy, podjęła pracę w Instytucie Maszyn Matematycznych. Zapowiadała się na świetną siatkarkę, grała w I lidze (nawet kandydowała do gry w reprezentacji Polski). Pierwsze kontakty ze wspinaniem miała w Sokolikach, skałkach koło Jeleniej Góry. Tam się zaczęła jej przygoda z górami. W 1962 roku ukończyła kurs taternicki na Hali Gąsienicowej w Tatrach. W Tatrach wspinała się na wielu klasycznych i bardzo trudnych drogach (lata 60-te), m. in. północną ścianą Małego Kieżmarskiego Szczytu czy wariantem "R" na Mnichu. Potem były Alpy i w końcu Himalaje. Należała do Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu, a po 1973 roku, kiedy przeniosła się, do Klubu Wysokogórskiego w Warszawie. Osiągnięcia Wandy Rutkiewicz stawiają ją w gronie najlepszych himalaistek w historii. O swoich wyprawach i płynacych z stąd przemyśleniach często pisała w czasopismach o tematyce alpinistycznej. Była zdecydowaną rzeczniczką i zdeterminowaną realizatorką wspinaczkowej samodzielności kobiet. Była też autorką bądź współautorką kilku książek. Zaginęła w 1992 podczas ataku szczytowego na Kanczendzongę. Wraz z Carlosem Carsolio 12 maja o w pół do czwartej wyruszyli w górę z obozu IV na 7950 m. Po dwunastogodzinnej wspinaczce w głębokim śniegu Carsolio stanął na wierzchołku. Schodząc napotkał Wandę na wysokości ponad 8200 metrów. Mimo braku sprzętu biwakowego zdecydowała się przeczekać noc i kontynuować wejście następnego dnia. Jej ciała nie odnaleziono. W 1994, jako jedna z trzech pierwszych osób została odznaczona (pośmiertnie) Medalem im. Króla Alberta I, przyznawanym za wyjątkowe zasługi górskie przez King Albert Memorial Foundation.
Opracowanie: Wikipedia